Terapia manualna

Cała metoda opiera się na znalezieniu przyczyny bólu. Terapia manualna likwiduje oraz przeciwdziała nawrotom bólu. Oscyluje wokół schorzeń i chorób kręgosłupa oraz kończyn. Działa także w leczeniu rwy kulszowej oraz bolesnych wad postawy.

Odpowiednio dobrane techniki leczenia oraz zaangażowanie pacjenta stanowią ważny element rehabilitacji, ponieważ samodzielnie wykonywane ćwiczenia są niezbędne w dalszej profilaktyce. Ćwiczenia stymulują ruchy kręgosłupa, zmniejszając uczucie bólu. Ta ciesząca się od lat zaufaniem, terapia manualna z wykorzystaniem metody KcKenziego ma 4 etapy. Pierwszy to diagnoza. Pacjent wykonuje szereg powtarzalnych ruchów pod pilną obserwacją terapeuty. Drugi to przeniesienie bólu w kierunku kręgosłupa lub w kierunku kończyn, w zależności od diagnozy. Trzeci etap to stosowanie siły mechanicznej w celu całkowitej redukcji bólu. Czwartym krokiem jest profilaktyka i zmiana stylu życia pacjenta.

Nowatorskie podejście tej metody polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta. Metoda ta zakłada, że zmiany w obrębie segmentu ruchowego, mogą powodować ograniczenia ruchu i ból w czasie jego wykonywania.

Koncepcja Mulligana zakłada całkowitą bezbolesność podczas stosowania technik mobilizacyjnych. Terapeuta obciąża stawy pacjenta, przy ćwiczeniach wykorzystuje siłę grawitacji. Łączy ruch bierny z czynnym, stosuje docisk na końcu ruchu. Wykonuje odpowiednią liczbę powtórzeń, a na końcu zadaje "zadanie domowe" pacjentowi, które polega na wykonywaniu indywidualnie dobranych specjalistycznych ćwiczeń.

Metoda PNF to inaczej "proprioceptywne torowanie nerwowo-mięśniowe". Jej głównym celem jest pomaganie pacjentowi w osiągnięciu jak największej sprawności. PNF jest metodą globalną i kompleksową, nie skupia się na jednym fragmencie ciała, lecz holistycznie podchodzi do ciała człowieka.

W metodzie PNF wykorzystuje się rozciąganie, opór, kompresję, kontakt manualny, słowny i wzrokowy. Metoda jest opracowana z myślą o fizjoterapii schorzeń neurologicznych, zwłaszcza mózgowego porażenia dziecięcego. Obecnie wykorzystywana jest również w różnego rodzaju zaburzeniach w obrębie układu kostno–mięśniowego. Celem metody PNF jest ułatwienie pacjentowi wykonywania codziennych czynności i osiągnięcie możliwie jak największej samodzielności.

Terapia punktów spustowych jest techniką, która wykorzystuje różne formy ucisku i ruchów w różnych kierunkach we wrażliwych miejscach mięśni. Celem terapii jest uwolnienie się od bólu i regulacja wzorców ruchowych. Terapia punktów spustowych jest też nazywana terapią mięśniowo-powięziową.

Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe „trigger points” to małe obszary o szczególnej tkliwości. Mogą powstawać lub być aktywowane przez wiele różnych czynników, np.: choroba zwyrodnieniowa stawów, przeciążenia, nieprawidłowa postawa, urazy i mikrourazy, choroby organiczne, niedobory żywieniowe, siedzący styl życia, nieprawidłowe nawyki. Terapia punktów spustowych jest niezwykle skutecznym i istotnym elementem manualnej terapii tkanek miękkich. Terapia polega na rozpoznaniu obszarów wywołujących dolegliwości, odnalezieniu kluczowych punktów spustowych, a następnie stosowaniu wybranych technik w celu uwolnienia bólu mięśniowo-powięziowego.